باشگاه رفتن فقط اونجا که..

دوستای باشگاهتو با لباس بیرون نمیشناسی:))

جبرانی همراه اول

وقتی گوگل قطع بود من از موتور Googlr.ir برای سرچ استفاده میکردم و تقریبا بیشتر فیلمایی که دنبالش گشتم تونستم پیدا کنم و وقتی نت وصل شد تا آخرین قطره حجم نتمو دانلود کردم تا اینکه امروووز همراه اول به تلافی روزایی که نت نداشتیم پیشنهاد همون بسته قبلیمو این بار به طور رایگان داد

_ به نظرتون نامردیه فعال کنم یا گوشت بشه به تنم ؟:))

میگم کاش همیشه همراه اول نقصای فنی رو جبران کنه

مثلا به جبران اون روزی که بسته شبانت داشتم و تو روبیکا فیلم دیدم و اشتباها مبلغ ۸ تومن از شارژمو مصرف کرد

یا بابت اون روزی که فهمیدم سیمکارتمو بی دلیل سوزونده و اون بارم ۸ تومن شارژ سیمم سوخت هم جبرانی میداد!

البته ما این چیزا رو به هوش مصنوعی بودنش بخشیدیم.

استدلالی حاصل از خرید یک جفت دستکش لاتکس

با مامان و بابام از خونۀ پدر بزرگم برمیگشتیم که نزدیک داروخونۀ دکتر کلاتی گفتم بابا از داروخونه برام دستکش لاتکس میخری ؟ برای نقاشی میخوام.

جلوی داروخونه نگه داشت و یه جفت ازش خریدیم ......

( و این قضیه مال اون روزی بود که ششمین پست  بعد از این پستو ( غم چو از حد بگذرد ... ) ارسال کردم توی وبلاگ و هنوز ته دلم غصه دار بودم و اینکه رفته بودم خونۀ پدربزرگم فقط برای این بود که حال و‌ هوایی عوض کرده باشم ...... )

بعد از خرید دستکش ، میدونو که دور زدیم اول بلوار تربیت جمله ای در وصف خوشحالی اون لحظه م گفتم که باعث شد مامانم حرفی بزنه که عینا چند روزی بود به اون نتیجه رسیده بودم 

خطاب به بابام گفته بودم : « دیدی برام دستکش خریدی خوشحال شدم ؟ »

و عکس العمل مامانم این بود : « پس مثل بچه ها میمونی . با یه شکلاتم خوشحال میشی » و این واقعیتی به ظاهر تلخ بود راجع به من ... که حتی اگه هنوز ته دلم غصه دار باشم ، با انجام کار کوچیکی که از برآوردنش لذت میبرم جوری از این رو به اون رو میشم که طرف مقابلم شاید فکر کنه هیچوقت جریان غصۀ چند لحظه قبل واقعی نبوده !

و  نمی‌دونم این خصلت خوبی هست یا نه.... چرا که شاید همین موضوع باعث بشه بسیاری از مشکلات بدون اینکه حل بشن نصفه رها بشن و اون وقته که کوهی از مشکلات روی هم تلنبار بشه و بالاخره زمانی برسه که برای راحت شدن از این کوله بار ، آدم مجبور به  فریاد بشه ؛

 حتی اگه وسعت این فریاد ، به اندازۀ پُستی کوتاه در این وبلاگ باشه ....

به مدیر وبلاگ « چرت و پرت»

.

.

.

در ورود به وبلاگ شما با پیغام «تبلت خراب شد » روبرو هستیم.ایراد کار کجاست؟

روز برفی

سلام بچه ها خوبین؟

روز برفیتون بخیر ... هرچند دیگه اثری از برف صبح نیست!

جاتون خالی صبح رفتیم پارک مادر کلی تیوپ سواری کردیم البته تیوپ نداشتیما وسایلی داشتیم که مثل تیوپ کار میکرد

ولی جاتون خالی خیلی خوش گذشت ! هرچند از این روز به یاد موندنی دوتا یادگاری با خودم آوردم .دو تا کبودی در حد هندونه!

رمان کبک ها رو هم تموم کردم امشب.

دیروزم که راهنمایی رانندگی و قبولی آیین نامۀ اصلی در صورت نخوندن و ...!بعله

هرچند واسه افسر باید هفتۀ دیگه برم و این هفته نوبتمون نشد از بس شلوغ بود

روز جهانی عشقم مبارک

برم که نتم تموم شد

مزاحم خود خوانده ! ( خود کرده را تدبیر نیست .. )

راستش یه گروه درسی دارم قرار شد چند نفر از همکلاسی های خانممو اونجا دعوت کنم ولی چون گوشیمو همراه خودم‌ نبرده بودم مجبور شدم بهشون که حدود چهار یا پنج نفر بودن شمارمو بدم که یادداشت کنن و از اونجا که شماره رندی دارم طوری شده بود که یکی از همکلاسیام که شاهد جریان بود  وشماره مو داشت به شوخی بهم بگه  که : من که شماره تو حفظ کردم! اصلا شمارتو بزن همینجا رو برد انقد به زحمت نیفتی:))

خلاصه اون روز تا نزدیک عصر خبری نشد و عصرم بخاطر  خستگی امتحان خوابیدم و شب حدود ساعت نه و نیم  مامانم بیدارم کرد و اون موقع بود که متوجه شدم دو تا تماس بی پاسخ از دو شماره ایرانسل دارم و احتمال دادم همکلاسی هام باشن پس بهشون به ترتیبی که زنگ زده بودن زنگ زدم و با برداشتن اول ین تماس از طرف اولین مشترک‌ مورد نظر ، تقریبا جا خوردم !

اون یه پسر بود ولی با این وجود مکالمه رو ادامه دادم و با این احتمال که شاید برادر همکلاسیم گوشی رو جواب داده پرسیدم :شما با این شماره تماس گرفتین؟ جواب داد که نه خیر .. منم عذرخواهی کردم و خداحافظی .

ولی تقریبا بعد چند دقیقه پیام داد : شما؟

و جواب ندادم

ولی فردا صبحش دوباره پیام داده بود و شکلک فرستاده بود

طی یه جریانی به همسرم که اطلاع دادم  جدی شد و گفت : «حانیه با تلگرام اومدنت مسئله ای ندارم اما با ادمین گروه مختلط بودنت مشکل دارم ! » و من تعجب کردم از اینکه فکر می کرد گروه تلگرامم مختلطه:)

گفتم گروهمون که مختلط نیست ولی اون گفت نباشه ؛ بعدا دعوت میکنن مختلط میشه!درسته ...همسرم معتقد بود شماره م از طریق یکی از هم گروهیام به طور اتفاقی یا عمدی دست یه پسر افتاده و من ابدا عکس شخصی و خصوصی نباید به عنوان آواتار بذارم و در آخر این من بودم که با این جمله م به صحبتمون در ا ین مورد پایان دادم که: «هیچ کار خاصی جز مزاحمت نمیتونه انجام بده» 

حق با همسرم بود و باید در هر صورت تو این موارد ملاحظه کرد 

و من نباید به شماره ناشناسی که روی گوشیم افتاده بود _ هر چند به نیت  انتقال اخبار درسی و جزئیات امتحان _  زنگ میزدم و باید منتظر تماس دوباره میموندم

طی یک مطلبی ، در آینده راجب مشکلی که برای یکی از دوستای متأهلم که منجر به پخش شدن عکسش و مشکلات بعد از اون شده بود توضیح خواهم داد

جواب آزمایش

مامانم جواب آزمایشمو گرفت

اگرچه از نظر خودم علائمی تیروئید پر کار داشتم اما تیروئیدم نرمال بود و قند خونم ۸۷

از باقی اسمای داخل برگه هم سر در نمیارم .

اون هم اتاقیم بود که غصه سِت نبودن کیف و کفششو میخورد...

.

.

.

امشب فهمیدیم در زمینه خرید لباس ، هیچ گونه عذاب وجدانی به دل راه نمی دهد ! D:

با سه تا از بچه های اتاق ، شبانه به مقصد یکی از مغازه ها رفتیم بازار 

مغازه مورد نظر از دانشگاه دور نبود پس پیاده و از طریق زیر گذر رفتیم

بعد از گذشت قریب به دو ساعت ، 

به همراه خریدامون تو ساندویچی بودیم < !

و موقع برگشت ، نه تنها تأخیر خوردیم ،

بلکه دستکش های قشنگ منم همون اطراف جا گذاشتیم :°(

و این شد که غمش ماند بر دلمان.

شبخوش!

وقتی حنّا نصفه شب شوک زده می شود !

چند دقیقه پیش وارد وبلاگ یکی از آشناهای مجازی شدم که سال کنکورم برای تلاش کردن ، حتی در شرایط نا امید کننده ای که داشتم ، بدون هیچ گونه چشم داشتی به بنده کمک کرده ‌و امید می دادن ...

[ و نویسنده پست در این قسمت متن ، به دلیل هجوم غم به مدت چند ثانیه دست از تایپ می کشد ... ]

.

.

.

در کمال تعجب خبر ازدواجشون رو خوندم !

و اگرچه به واسطه بروز رسانی های وبلاگشون در جریان اتفاقای اخیر زندگیشون بودم ، از خوندن این مطلب به قدری شوک زده شدم که سر از روی بالش برداشته و روی تخت نشستم .... !! 

خیلی خوشحال شدم و تبریک گفتم از اینکه بعد دو سال و اندی به مراد دلشون رسیدن !

براشون هر جا که هستن و خواهند بود آرزوی شادکامی و خوشبختی میکنم 

____________________________________

پی نوشت :

شوکه شدن بعداز شنیدن اخبار ازدواج ،

دیگه جزئی از اخلاقیاتم شده

البته نه همه اخبار ...

پنجشنبه هفته پیش بود ...

که سر صبح همراه بابا راه افتادیم سمت مشهد ، آخه ازمون اونجا برگزار میشد

بعد از گرفتن نوبت یکی از بچه ها که از رفتن به آزمون منصرف شد ، تا تقریبا دوی ظهر منتظر نوبتمون شدیم

دوباره آزمون و دوباره همه اونایی که روز مصاحبه دیده بودمشون ... حتی کسایی که تو رشته های متمرکز فرهنگیان قبول شده بودنم اومده بودن آزمون ... !

همشم بخاطر یک دلیل ... محل خدمت ! والبته شایعه ای که در مورد تغییر محل تحصیل ، همون روز به گوش می رسید ...

صدای مامان اومد که می گفت سحری آبگوشته ...

... گفتم منو بیدار نکن!

اونم نامردی نکرد و بیدارم نکرد ...

بعد اذون وقتی  رفتم تو آشپزخونه دیدم جای کاسه ، بشقاب توی سینکه ؛ اونم از نوع خورشتی ! 

سر قابلمه رو که برداشتم ...

دیدم غذا چلو _ خورش بوده

بله این غذای لذیذ .... 

.

.

گشنمه