امتحان دادن به سبک من ! ( اعتماد بنفس تا چه حد ؟! )

امروز امتحان نهایی ادبیات تخصصی داشتیم

از کتابی که با فاطیما از کتابخونه امانت گرفته بودم هیچ استفاده ای نکردم چون بیشترش مال درسای نوبت اول و بخش عروض ( شناخت وزن شعری ) بود که لازم نداشتم

در واقع من _ بخاطر ناقص بودن جزوه ها و نداشتن روحیه مناسب _ هیچ کدوم از درسای نوبت اولو نخونده بودم ( شعرای حفظی ، تاریخ ادبیات و آرایه های نوبت اول حذفی بود و کل بارم چهارده درس اول پنج نمره بود که من به گرفتن حداقل سه نمره ش قانع بودم )

درسای نوبت دومم

از چهارده تا بیست و هفت بود

نه هیچ کدوم از تاریخ ادبیاتا و توضیحات کتابو خوندم

نه معنی هیچ کدوم از متنا و شعرای نوبت دومو ... !

و و چیزایی که خوندم ففط : 

بیشتر خود آزمایی های درسای نوبت دوم بود که خب درک مطلب هم از همین قسمت طرح می شد

و همه کلمات آخر کتاب ( که کمتر از شش صفحه بود )

و البته بیشتر نکته های دروس ( اونایی که عدد گذاری شدن )

شعرای حفظی رو هم که سه تا طولانی بودنو ،

گذاشته بودم آخر کار و خب ... فراموش کردم بخونمشون !

.

.

.

با این وجود ،

تقریبا مطمینم نمره م کمتر از هفده نمیشه

( یک نمره کامل ، شعر حفظی اشتباه نوشتم !!! )

و اما کیفیت امتحان :

خوب بود ؛

ولب تاریخ ادبیاتارو جوری آورده بودن که یه متقاضی معمولی رشته انسانی با کمترین اطلاعات میتونست بهشون جواب بده

مثلا چند و پرند مال کیه ،

سفرنامه جلال آل احمد چیه 

فروید ( از اولین روانشناسان تاریخ ) روی چه نقدی تاکید داره ( نقد روانشناسی ) و ...

مهنی کلمه « حروی » ( ؟!!! ) رو ندیده بودم

نوشتم « آزاده » D: ( با کمترین میزان توجه به معنیش داخل جمله ! )

حرف دیگه ای ندارم جز :

« امتحان عالی بود ! »