مستی خواب آلود

می نشانم به سرور
بوسه ای را به سر بازویت
دست گرم تو مرا می خوانَد
جایِ تنگی
به بَرِ آغوشت ..

میدهی ام سُکنا
در جوار قلبت
که از این گرمی طاقت فرسا
پرتپش می کوبد ...

هرگز این بزم برای من نیست
لحظه ای حزن آلود
سهم من جز این نیست :
_به جز این ترکیب ِ ،

بی نهایت بیدار : _ 

 «مستی خواب آلود»

.

.

.

۱۹ . ۸ . ۹۸

۱:۵۰ بامداد

#ح

_____________

پی نوشت:

اعتراف:من اصولاً تو شعر ، بیشتر روی قالب و وزن شعر تمرکز میکنم تا محتوای شعر

این شعر ادامه داره ولی تمومش نکردم.به نظرتون اگه ادامه ش ندم بازم مورد قبول هست؟ نظرتونو در مورد متن داخل دو تا _ هم بگید . به نظرتون حذفش کنم؟اگه آره حذفش کنم شعر خراب نمیشه؟ اگه جای حزن آلود حزن اندود(آلوده به حزن،غمناک) بیارم چی؟ اینجوری دیگه از تکرار پسوند «آلود»جلوگیری میشه و محتوا تغییر نمیکنه 

همسرم انقد گفت شعر غمگین نگو من ناچارا تصمیم گرفتم محتواهای دیگه رو هم امتحان کنم اگرچه میدونم باید برای بهتر شدن خیلی مطالعه کنم ولی به همسرم قول تلاش دادم لذا به محتوای شعرم به دید بد نگاه نکنید

با نهایت سپاس و امتنان:)

راستش فکر نمی‌کردم دست به انتشار این شعر بزنم!

به امید شعر های بهتر