مکنونات مکتوب

» بین خودمون بمونه ! «

مکنونات مکتوب

» بین خودمون بمونه ! «

لحظه ای خوشحالم اما ...

.

.

.

لحظه ای بسیار غمگینم  

همان هستم که روزی خویشتن را می پرستیدم

 نمی دانم چه خواهد شد

 گرفتار چه باید شد ...

همین دانم که ره جویم ؛

گریبانم بدست باد و شولایم چو برگ بید

 امّیدم به سوی چشمه سوزنده خورشید ...

 آشوبم ؛ « دمی آسایشم »

 _ این است رویایم _  

که گاهی ، گاه گاهی ، 

بنوشم جرعه ای از آب آسایش ؛

 شوم سیراب ...

که دلگیرم


حنّا . ج

96.2.17


.

.

 از دل برآمد  ؛

 امیدوارم بر دل نشیند .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد